Opis

Bardzo często nerwice oraz zaburzenia nerwowe połączone są z przeżywanymi zaburzeniami stresowymi. Niezmiernie nieraz w przypadkach stresowych występuje ostra reakcja na stres, która jest nadzwyczaj niepokojącym zagrożeniem. Ostra reakcja na stres jest zaburzeniem, jakie z reguły ma zakres przejściowy oraz stanowi odpowiedz na niebywale silny, psychiczny i fizyczny stres u osoby niedotkniętej przeciętnymi innymi zaburzeniami psychicznymi. Reprezentatywną cechą tych zaburzeń jest ich dynamiczny przebieg. W pierwszym czasie po stresującym zdarzeniu dochodzi do stanu oszołomienia z pewnym zwężeniu pola świadomości i uwagi. Zaburzeniu wtedy ulega orientacja oraz zdolność do rozumienia bodźców dochodzących z zewnątrz.

Prócz tego może dojść do zaburzeń stresowych pourazowych, jakie są przedłużającymi się opóźnionymi reakcjami na sytuacje stresowe o nadzwyczaj ogromnym ciężarze emocjonalnym – pomoc to atak paniki jak sobie radzić. Do takich sytuacji kwalifikuje się zdarzenia, które u większa część ludzi są w stanie wywołać ciężkie doświadczenia i przeżycia. Efektem takich zdarzeń, mogą być powracające koszmary przeszłości. Kurowanie zaburzeń nerwicowych, z nielicznymi odstępstwami, jest terapią długotrwałym a także niezwykle skomplikowanym. Preferowaną i najbardziej skuteczną odmianą terapii jest psychoterapia. Niemniej, w praktyce, z rozmaitych względów, przeważnie wykorzystywanym sposobem leczenia jest farmakoterapia. Coraz to częściej można spotkać się z dyskusją o możliwości łączenia obu tych form.

Wydaje się, iż zastosowanie takiej lub innej metody terapeutycznej nie wynika jedynie z preferencji oraz zapatrywań przeróżnych specjalistów: psychiatrów, psychologów czy także psychoterapeutów. Jest to, albowiem kłopot bardziej złożony, a składa się na niego dużo czynników. Czynnikami tymi jest między innymi: aktualny stan zdrowia osoby zgłaszające się po pomoc, przystępność w danym ośrodku usług psychoterapeutycznych, wydatki terapii, czas jej trwania, a przede wszystkim jej efektywność. Dlatego także nie wolno nie zgodzić się z opinią, iż jest możliwe czy także niemożliwe podjęcie decyzji o połączeniu obu metod leczenia w jedną efektywną całość.